Zmienne wynagrodzenie
Zgodnie
z
MSSF
15,
jeśli
wynagrodzenie
określone
w
umowie
obejmuje
kwotę
zmienną,
Spółka
oszacowuje
kwotę
wynagrodzenia,
do
którego
będzie
uprawniona
w
zamian
za
przekazanie
przyrzeczonych
dóbr
lub
usług
na
rzecz
klienta
i
zalicza
do
ceny
transakcyjnej
część
lub
całość
kwoty
wynagrodzenia
zmiennego
wyłącznie
w
takim
zakresie,
w
jakim
istnieje
wysokie
prawdopodobieństwo,
że
nie
nastąpi
odwrócenie
znaczącej
części
kwoty
wcześniej
ujętych
skumulowanych przychodów w momencie, kiedy ustanie niepewność co do wysokości wynagrodzenia zmiennego.
Spółka
jest
stroną
wielu
umów,
w
przypadku
których
przewidziano
kary
umowne
za
niewykonanie
lub
nieprawidłowe
wykonanie
zobowiązań
umownych.
Spodziewane
kary
umowne
mogą
więc
powodować,
że
wynagrodzenie,
które
w
umowie
określono
w
kwocie
stałej,
będzie
jednak
podlegać
zmianom.
W
ramach
szacowania
wysokości
wynagrodzenia,
do
którego
Spółka
jest
uprawniona
na
podstawie
umowy
szacuje
się
w
Spółce
wartość
oczekiwaną
zapłaty
uwzględniając
prawdopodobieństwo
zapłacenia
takich
kar
umownych
i
innych
elementów,
które
mogłyby
potencjalnie
zmienić
wynagrodzenie.
Wpływa
to
więc
na
pomniejszenie
wartości
przychodów.
Poza
karami
umownymi
nie
występują
znaczące
inne
czynniki
mogące
wpływać
na
wysokość
wynagrodzenia
(jak
na
przykład
rabaty
czy
upusty)
w
przypadku
gdyby
je
jednak
zidentyfikowano,
również
wpływałyby
one
na
wysokość
rozpoznawanych
w
Spółce
przychodów.
Przypisanie ceny transakcyjnej do zobowiązań do wykonania świadczenia
Spółka
przypisuje
cenę
transakcyjną
do
każdego
zobowiązania
do
wykonania
świadczenia
(odrębnego
dobra
lub
odrębnej
usługi)
w
kwocie,
która
odzwierciedla
kwotę
wynagrodzenia,
które
–
zgodnie
z oczekiwaniem
Spółki
–
przysługuje
jej
w zamian za przekazanie przyrzeczonych dóbr lub usług klientowi.
Istotny element finansowania
Ustalając
cenę
transakcyjną,
Spółka
koryguje
przyrzeczoną
kwotę
wynagrodzenia
o
zmianę
wartości
pieniądza
w
czasie,
jeśli
rozkład
w
czasie
płatności
uzgodniony
przez
strony
umowy
(w
sposób
wyraźny
lub
domyślny)
daje
klientowi
lub
Spółce
istotne
korzyści
z
tytułu
finansowania
przekazania
dóbr
lub
usług
klientowi.
W
takich
okolicznościach
uznaje
się, że umowa zawiera istotny element finansowania.
Spółka
stosuje
wyjątek
praktyczny
dopuszczony
w
MSSF
15
i
nie
koryguje
przyrzeczonej
kwoty
wynagrodzenia
o
wpływ
istotnego
elementu
finansowania,
jeżeli
w
momencie
zawarcia
umowy
oczekuje,
że
okres
od
momentu
przekazania
przyrzeczonego
dobra
lub
usługi
klientowi
do
momentu
zapłaty
za
dobro
lub
usługę
przez
klienta
wyniesie
nie więcej niż jeden rok.
Istotny
element
finansowania
nie
występuje
w
umowie
z
klientem
m.in.
wtedy,
gdy
różnica
między
przyrzeczonym
wynagrodzeniem
a
ceną
sprzedaży
gotówkowej
dobra
lub
usługi
wynika
z
powodów
innych
niż
udostępnienie
finansowania
klientowi
lub
Spółce
oraz
różnica
między
tymi
kwotami
jest
proporcjonalna
do
jej
przyczyny.
Zazwyczaj
ma
to
miejsce,
gdy
zgodnie
z
warunkami
płatności
klient
Spółki
może
być
zabezpieczony
przed
brakiem
właściwego
wywiązania się z części lub całości zobowiązań umownych przez drugą stronę umowy.
Koszty umów z klientami
Koszty
pozyskania
umowy
(doprowadzenia
do
zawarcia
umowy)
to
dodatkowe
(przyrostowe)
koszty
pozyskania
umowy
ponoszone
przez
Spółkę
w
celu
doprowadzenia
do
zawarcia
umowy
z
klientem,
których
Spółka
nie
poniosłaby,
jeżeli
umowa
nie
zostałaby
zawarta.
Spółka
ujmuje
te
koszty
jako
składnik
aktywów,
jeżeli
spodziewa
się,
że
koszty
te
odzyska.
Okres
amortyzacji
aktywowanych
kosztów
z
tytułu
pozyskania
umowy
to
okres,
w
którym
Spółka
wypełnia
obowiązki
świadczenia wynikające z tej umowy.
Z
praktycznego
punktu
widzenia
Spółka
ujmuje
dodatkowe
koszty
doprowadzenia
do
zawarcia
umowy
jako
koszty
w
momencie
ich
poniesienia,
tylko
jeśli
okres
amortyzacji
składnika
aktywów,
który
w
przeciwnym
razie
zostałby
ujęty
przez Spółkę, wynosi jeden rok lub krócej.
Koszty
wykonania
umowy
to
koszty
poniesione
w
związku
z
wykonywaniem
umowy
zawartej
z
klientem.
Spółka
ujmuje
te
koszty
jako
składnik
aktywów,
gdy
nie
są
objęte
zakresem
innego
standardu
(np.
MSR
2
Zapasy,
MSR
16
Rzeczowe
aktywa trwałe lub MSR 38 Wartości niematerialne), oraz gdy spełniają one wszystkie następujące kryteria:
a)
koszty te są bezpośrednio powiązane z umową lub z przewidywaną umową z klientem,
b)
koszty
te
prowadzą
do
wytworzenia
lub
ulepszenia
zasobów
Spółki,
które
będą
wykorzystywane
do
spełnienia
(lub do dalszego spełniania) zobowiązań do wykonania świadczenia w przyszłości; oraz
c)
Spółka spodziewa się, że koszty te odzyska.
Składnik
aktywów
jest
systematycznie
amortyzowany
w
okresie
przekazywania
klientowi
dóbr
i
usług,
z
którymi
jest
powiązany.
Inne zastosowane w Spółce wyjątki praktyczne
Spółka
w
uzasadnionych
przypadkach
stosuje
również
rozwiązanie
praktyczne
dozwolone
przez
MSSF
15
polegające
na
tym,
że
jeżeli
Spółka
ma
prawo
do
otrzymania
wynagrodzenia
od
klienta
w
kwocie,
która
odpowiada
bezpośrednio
wartości,
jaką
dla
klienta
ma
świadczenie
dotychczas
wykonane
przez
Spółkę
(na
przykład
w
przypadku
umowy
o
świadczenie
usług,
w
ramach
której
jednostka
nalicza
klientowi
stałą
kwotę
za
każdą
godzinę
wykonanej
usługi),
Spółka
może ująć przychód w kwocie, którą ma prawo zafakturować.